„Na podstawie jakich dowodów ZUS dokonuje przeliczenia emerytury” – artykuł Magdaleny Januszewskiej w „Dzienniku Gazecie Prawnej”

19-09-2013

Możliwość ponownego ustalenia emerytury daje art.  114 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zgodnie z tym przepisem, prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. Ponowne rozpoznanie sprawy nie oznacza automatycznie podwyższenia świadczenia. Nie wystarczy fakt przedstawienia nowego dokumentu – ważne, czy jego treść pozwala na zmianę prawa do świadczenia lub jego wysokości. A jakie dowody wchodzą w grę? Przepisy są bardziej liberalne, jeśli chodzi o udowadnianie stażu pracy, niż zarobków.

Okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności legitymacje ubezpieczeniowa, służbowa, związku zawodowego, a także umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia. Niekiedy nie trzeba posiadać nawet takich dokumentów. Gdy ustawa przewiduje możliwość udowodnienia zeznaniami świadków okresu składkowego, od którego zależy prawo lub wysokość świadczenia, dowód ten dopuszcza się pod warunkiem złożenia przez zainteresowanego oświadczenia w formie pisemnej lub ustnej do protokołu, że nie może przedłożyć odpowiedniego dokumentu potwierdzającego ten okres.

Trudniej jest w wypadku zarobków. Środkiem dowodowym stwierdzającym ich wysokość są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Więcej w Dzienniku Gazecie Prawnej

Czytaj więcej

Możliwość ponownego ustalenia emerytury daje art.  114 ust. 1 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. z 26 sierpnia 2009 r. Dz.U. Nr 153, poz. 1227 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość. Ponowne rozpoznanie sprawy nie oznacza automatycznie podwyższenia świadczenia. Nie wystarczy fakt przedstawienia nowego dokumentu – ważne, czy jego treść pozwala na zmianę prawa do świadczenia lub jego wysokości. A jakie dowody wchodzą w grę? Przepisy są bardziej liberalne, jeśli chodzi o udowadnianie stażu pracy, niż zarobków.

Okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności legitymacje ubezpieczeniowa, służbowa, związku zawodowego, a także umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia. Niekiedy nie trzeba posiadać nawet takich dokumentów. Gdy ustawa przewiduje możliwość udowodnienia zeznaniami świadków okresu składkowego, od którego zależy prawo lub wysokość świadczenia, dowód ten dopuszcza się pod warunkiem złożenia przez zainteresowanego oświadczenia w formie pisemnej lub ustnej do protokołu, że nie może przedłożyć odpowiedniego dokumentu potwierdzającego ten okres.

Trudniej jest w wypadku zarobków. Środkiem dowodowym stwierdzającym ich wysokość są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.