„Kiedy przyznać wolne pracownikowi socjalnemu” – artykuł Magdaleny Januszewskiej w „Dzienniku Gazecie Prawnej”
16-07-2014
Trudniący się pracą socjalną mają prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego. Mimo, że uprawnienie to przysługuje od dawna, to zasady jego nabywania wciąż budzą wątpliwości.
Uprawnienie do dodatkowego urlopu wypoczynkowego wynika z art. 121 ust. 3 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w ośrodku pomocy społecznej lub w powiatowym centrum pomocy rodzinie, do którego obowiązków należy praca socjalna oraz przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych, jeżeli przepracował nieprzerwanie i faktycznie co najmniej 5 lat, przysługuje raz na dwa lata dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych. Ma być to rekompensata za wykonywania trudnych obowiązków, w często patologicznych środowiskach. To, w jaki sposób pracownik socjalny wykorzysta urlop zależy już od niego ? czy będzie to nieprzerwany okres, czy też w częściach.
Wątpliwości dotyczą w szczególności zakwalifikowania okresów faktycznego niewykonywania pracy ? czy wlicza się je do okresu wymaganego do nabycia urlopu.
Liberalne w tym zakresie jest stanowisko Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Przez nieprzerwaną rozumie pracę wykonywaną bez przerw w zatrudnieniu (co do tego nie powstają zresztą większe zastrzeżenia). Przez faktyczną pracę rozumie zaś natomiast zwykłe, codzienne świadczenie pracy. Ale, zdaniem MPiPS, okresy niewykonywania pracy z powodu niezdolności do pracy, przebywania na urlopie macierzyńskim, opieki nad chorym dzieckiem czy urlopu szkoleniowego nie przerywają okresu, od którego zależy nabycie prawa do urlopu dodatkowego. Inaczej natomiast oddelegowanie pracownika socjalnego do innych obowiązków służbowych, na przykład do wydziału do spraw świadczeń rodzinnych, gdzie nie wykonuje faktycznie pracy socjalnej ani nie przeprowadza wywiadów środowiskowych.
W literaturze można jednak znaleźć pogląd, że także przerwy w faktycznym wykonywaniu pracy, takie jak urlop bezpłatny, wychowawczy i macierzyński, uniemożliwiają nabycie prawa do urlopu. Stanowisko, że nie wlicza się okresu nabycia prawa do dodatkowego wolnego czasu przebywania na urlopie wychowawczym lub bezpłatnym jest powszechne. W tym czasie bowiem stosunek pracy jest zawieszony.
Większe rozbieżności dotyczą natomiast urlopów macierzyńskich, co w konsekwencji dotyczy także urlopów rodzicielskich. Tu częściej wskazuje się na możliwość zaliczania ich do stażu, od którego zależy nabycie prawa do dodatkowego wypoczynku. Wątpliwości te mógłby usunąć ustawodawca wprowadzając do ustawy o pomocy społecznej regulację podobną do tej, którą stosuje się przy obliczaniu okresów pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze na potrzeby emerytalne (zawierają ją art. 32 ust 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS i art. 12 ustawy o emeryturach pomostowych).
Więcej na stronach DGP