„Wypowiedzenie umowy na czas określony bez ograniczeń” – artykuł Magdaleny Januszewskiej w „Rzeczpospolitej”
25-03-2016
– Zatrudniamy pracowników, m.in. na umowy na czas określony. Dotychczas w takich umowach na czas dłuższy niż 6 miesięcy wpisywaliśmy klauzulę dopuszczającą ich rozwiązanie za dwutygodniowym wypowiedzeniem. W związku ze zmianą przepisów, rozważamy, czy w umowach zawieranych po 22 lutego 2016 r. wpisywać, że dopuszczamy możliwość ich wcześniejszego rozwiązania z zachowaniem okresu wypowiedzenia określonego w k.p. Czy takie postępowanie jest właściwe?
W zakresie wypowiadania umów na czas określony zmiany, który nastąpiły z dniem 22 lutego 2016 r. są znaczne.
Do tej daty było tak, że inne terminy wypowiedzenia obowiązywały przy umowach na czas określony, a inne przy umowach na czas nieokreślony.
Ponadto, aby wypowiedzieć umowę o pracę na czas określony dłuższy niż 6 miesięcy, trzeba było w treści takiej umowy zawrzeć klauzulę, że strony przewidują taką możliwość, za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Taki obowiązek nakładał bowiem art. 33 k.p., stanowiący, że przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem. Z tego względu powszechną praktyką przy zawieraniu dłuższych umów na czas określony było wpisywanie w jej treść klauzuli dopuszczającej wypowiedzenie, o której mowa w pytaniu.
A contrario ? krótszych niż sześciomiesięczne umów na czas określony nie można było swobodnie wypowiadać. Było to ograniczone, tzn. dopuszczalne tylko w przypadkach określonych w art. 411 § 2 k.p. (przy upadłości lub likwidacji), art. 24113 § 2 (co do wypowiedzenia zmieniającego przy zmianie treści układu zbiorowego) oraz art. 5 ust. 7 i art. 10 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 7 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 192).
Natomiast jeśli chodzi o okresy wypowiedzenia umów na czas nieokreślony, to wskazywał je art. 36 § 1 k.p., uzależniając je od stażu pracy u danego pracodawcy.
Inne okresy dotyczyły umów na okres próbny. Art. 34 k.p. określa, że wynosi on:
1) 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni;
2) 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie;
3) 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące.
W tym zakresie nic się nie zmieniło ? okresy wypowiedzenia przy umowach na okres próbny pozostały bez zmian.
Po zmianach
Od 22 lutego 2016 r. nastąpiły dwojakie zmiany w zakresie wypowiadania umów na czas określony.
Po pierwsze, uchylono w całości art. 33 k.p. Oznacza to, że obecnie możliwość wypowiedzenia umowy na czas określony nie zależy od tego, czy umowa o pracę przewiduje taką możliwość, czy też nie. To zaś powoduje, że przy ich podpisywaniu nie ma podstaw, aby zawierać postanowienia dopuszczające możliwość ich wypowiedzenia, czy też określające okresy wypowiedzeń. Teraz bezpośrednio z Kodeksu pracy wynika, że umowę na czas określony można wypowiedzieć, a także jaki jest okres wypowiedzenia.
Po drugie, według nowych przepisów okres wypowiedzenia umowy na czas określony został zrównany z okresem wypowiedzenia umowy na czas nieokreślony. Obydwa wynikają z art. 36 §1 k.p., który stanowi, że okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i umowy o pracę zawartej na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
1) 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
2) 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy;
3) 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Jest więc identyczny, jak był i nadal jest przy umowach na czas nieokreślony, tyle że w myśl nowych zasad dotyczy także zatrudnionych na czas określony. Do angażowanych na terminowe umowy nie stosuje się więc zawsze dwutygodniowego wypowiedzenia, jak było dotychczas.
Więcej na stronach „Rzeczpospolitej”