„Gdy ZUS się pomyli, wyrównanie zaniżonego świadczenia tylko za trzy lata” – wypowiedź Magdaleny Januszewskiej dla G.J. Leśniak dla „prawo.pl”
02-02-2023
„Wyrównanie emerytury zaniżonej na skutek błędu organu jest możliwe tylko za trzy lata wstecz. Według Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej zmiana przepisów i wydłużenie tego okresu jest niezasadne. Do tego dochodzi problem ze złożeniem skargi kasacyjnej, bo barierą jest sposób obliczania wartości przedmiotu zaskarżenia. W sprawach o mniej niż 10 tys. zł skarżący ma zamkniętą drogę do Sądu Najwyższego.
Nie jest żadną tajemnicą, że Polacy mają niewielką wiedzę na temat systemu emerytalnego i swojej przyszłej emerytury. Wielu nie umie jej sobie wyliczyć, a co za tym idzie – nie jest w stanie zweryfikować, czy wysokość świadczenia, jaką przyznał im Zakład Ubezpieczeń Społecznych w decyzji emerytalnej, jest prawidłowa. Nie ułatwiają tego też same decyzje, które – jak wynika z sygnałów napływających do redakcji Prawo.pl – są różnie pisane i w najlepszym wypadku ubezpieczony otrzymuje w nich informację również o stanie swojego konta i średnim dalszym trwaniu życia, na podstawie których to elementów obliczona została jego emerytura.
W efekcie bardzo często emeryci całymi latami nie wiedzą, że ich świadczenie zostało błędnie ustalone i jest niższe np. o 50 zł niż być powinno. Czasami to sam ZUS ten błąd znajduje np. przy okazji waloryzacji świadczenia i wydają decyzję z urzędu wypłaca wyrównanie, ale tylko za trzy lata wstecz (…).
Magdalena Januszewska, radca prawny, specjalizująca się w prawie pracy, ubezpieczeń i zabezpieczenia społecznego wskazuje na art. 3982 par. 1 K.p.c., zgodnie z którym skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże, jak podkreśla, w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego.
Skarga kasacyjna a wartość przedmiotu sporu
– W wypadku przeliczania emerytury, gdy spór dotyczy nie prawa do świadczenia, ale jego wysokości, to wartość przedmiotu zaskarżenia wyznacza się w odniesieniu do różnicy pomiędzy żądanym a przyznanym świadczeniem. Barierą złożenia skargi kasacyjnej jest więc sposób obliczania wartości przedmiotu zaskarżenia. W uchwale SN(7) z 18 października 2012 r. (sygn. akt III UZP 3/12) wskazano, że w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, której przedmiotem jest zmiana wysokości świadczenia powtarzającego się, wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3982 par. 1 zdanie pierwsze i drugie k.p.c.) ustala się na podstawie art. 22 k.p.c. w odniesieniu do świadczeń przyszłych, a w odniesieniu do świadczeń zaległych na podstawie art. 19 par. 1 k.p.c. W razie dochodzenia świadczeń przyszłych i zaległych stosuje się art. 21 k.p.c. – mówi serwisowi Prawo.pl. mec. Magdalena Januszewska. I dodaje: – Zlicza się zatem jedynie różnice wysokości żądanych a przyznanych emerytur, a jeśli chodzi o przyszłe świadczenie – te różnice z okresu 12 miesięcy. Gdy spór dotyczy niewielkiej kwoty, to może okazać się, że tak obliczony przedmiot zaskarżenia wynosi mniej niż 10 tys. zł, co zamyka drogę do Sądu Najwyższego.”
Czytaj więcej na: „prawo.pl”